De Nederlandse schilder Anton Mauve behoorde tot diegenen die het belangrijkst waren voor Vincent van Gogh in zijn beginperiode als schilder, toen hij worstelde om zijn carrière van de grond te krijgen. Van Gogh bewonderde het werk van Anton Mauve zeer (zij waren ook neven) en in december 1881 ging hij bij Mauve op bezoek in de hoop dat hij iets over de geheimen van het schilderen kon leren.
Toen Mauve met een kritische blik keek naar Vincent's eerste poging om een stilleven te maken, zei hij tegen hem: "Ik dacht altijd dat jij nogal saai was, maar nu zie ik dat het niet waar is." Dit was het moment waarop Vincent van Gogh het roer omgooide . . . . hij wilde schilder worden.
De verhouding met Anton Mauve was waardevol, hoewel ook bijzonder stormachtig. Vincent was niet in staat om met vorm van enige kritiek, hoe gering ook, om te gaan en tot overmaat van ramp keurde Mauve de relatie van Vincent met Sien, de prostituée, sterk af. Mauve zou uiteindelijk alle contacten met Vincent verbreken.
Anton Mauve speelde een bijzonder belangrijke rol in de vorming van Vincent's carrière als schilder. Vincent vergat dit nooit en toen hij van Mauve's dood hoorde tegen het einde van 1888 begon hij onmiddellijk een werk te schilderen als eerbetoon, Bloeiende perzikbomen, Souvenir de Mauve.